ماه رمضان همان طور که برای همه بزرگ ترها، فرصت استثنایی و طلایی است که تمام جوانب زندگی آن ها را تحت الشعاع قرار می دهد و زمینه هایی را برای تغییرات بزرگ در زندگی شان ایجاد می کند، همواره برای کوچک ترها هم حال و هوای ویژه ای دارد، چه روزه بگیرند چه نگیرند. این یک ماه طلایی، فرصت بسیار خوبی است که علاوه بر این که برای خودمان تصمیمات بزرگی می گیریم، زمینه را برای فرزندان و کوچک ترهای خانواده نیز ایجاد کنیم تا همراه با تغییرات ما آن ها هم سهمی از تصمیمات و فرصت های خوب داشته باشند.


ماه رمضان، باتوجه به ماهیت و حال و هوای ویژه اش دستکم چندین عادت خوب را می تواند در کوچک ترها هم ایجاد کند که این امر به توجه، همراهی وتشویق و حوصله بزرگ ترها نیاز دارد. چند نمونه را ما بیان می کنیم و قطعا این فهرست می تواند با همت پدران و مادران خیلی بیشتر از این ها ادامه پیدا کند:
کوچک ترهای شکیباتر: بارها از افراد مختلف می شنویم که جوان های امروزی کم صبر و حوصله اند که این امر مهم تا حدود زیادی به شیوه های تربیت آن ها در کودکی و سبک زندگی خانوادگی شان برمی گردد؛ بنابراین بسیار مناسب است که در این یک ماه، به بهانه تمرین در رعایت زمان غذا خوردن، به کوچک ترها یاد بدهیم که صبر و شکیبایی را تمرین کنند. این موضوع به معنای سختی دادن به آن ها و فشار آوردن برای تحمل شرایطی فراتر از توانایی جسمی آن ها نیست؛ ولی می تواند با توجهات ویژه والدین به تمرین خوبی در این زمینه منجر شود.
تمرین همراهی: واقعا چه زمانی می توان این قدر هماهنگ با یکدیگر عمل کرد و این کار را با اطمینان و در حد کمال برای کوچک ترها به عرصه ظهور رساند جز ماه مبارک رمضان؟! این که به بچه ها بگوییم همراه و همگام با دیگر اعضای خانواده غذا بخورند، به یکدیگر کمک کنند و همدیگر را خسته نکنند و... این شرایط به آن ها می آموزد که در زندگی فصل ها و مراحلی است که نیاز به همراهی های ویژه دارد و به طور کلی همراهی با دیگران را به خوبی یاد می گیرند.
بچه های حواس جمع: معمولا در ماه مبارک رمضان وقتی کوچک ترها می خواهند غذا بخورند، مادران تلاش می کنند که فضای غذاخوردن آن ها دور از چشم اعضای روزه دار خانواده باشد،  قطعا این موضوع برای کودک ایجاد سوال می کند؛ شکل گیری سوال و پرسش در ذهن هر کودکی یکی از بهترین فرصت ها برای انتقال ارزش ها، شکل گیری نگرش و زمینه سازی برای فکر کردن اوست؛ می توان به این بهانه به کودک آموخت که هر کاری را نباید در حضور دیگران انجام داد حتی اگر کاری خوب و بدون اشکال باشد بلکه در انجام رفتارها و کارها همواره باید به شرایطی که در آن قرار دارند توجه کنند و حواسشان را به اطراف خود جمع کنند!