هر چند یاد کردن از دلاور مردان ایران اسلامی روزو ماه نمی شناسد و ملت ایران همیشه یاد و نام شهدا و رزمندگانی در هشت سال دفاع مقدس از این آب و خاک دفاع جانانه دفاع کردند را زنده نگه می دارند اما...
هر چند یاد کردن از دلاور مردان ایران اسلامی روزو ماه نمی شناسد و ملت ایران همیشه یاد و نام شهدا و رزمندگانی در هشت سال دفاع مقدس از این آب و خاک دفاع جانانه دفاع کردند را زنده نگه می دارند اما...
قدیم، خانه بود و خانواده، پر از آرامش، مهربانی، همدلی و ... امروز اما گاه می بینیم، خانه هست، اما خانواده نیست.
تاکنون برایتان پیش آمده است هنگامی که می خواهید با همسرتان به بیرون بروید خانه فامیل یا بازار و گردش فرقی نمی کند، اما شوهر شما زودتر سرش را پایین انداخته و راهش را ادامه می دهد و شما برای آنکه با او همقدم شوید مجبور هستید گامهایتان را سریعتر بر دارید. جالب اینجاست که وقتی کنار او رسیدید طعنه هایتان شروع می شود که چرا زودتر از من از خانه بیرون آمدی راهت را می روی انگار نه انگار که من همسرت هستم و...
در کوچه برای مردم دل می سوزانند و در خانه از خانواده دل می سوزانند و در ظاهر هردو "دل سوختن" است اما این
کجا و آن کجا؟
چشمان آفتابی تو، خلاصه همه خوبی هاست. گل ها همه از نگاه توست که باطراوتند. چشمان تو، چشم های آفتاب است. وقتی که تو رفتی در هجران تو، گلستان جانمان اسیر خزان ماتم و اندوه شد. در سوگ تو، بیرق آه را برافراشتیم و ستاره های زلال اشک را بر خاک تیره فرو باریدیم. در فراق تو چراغ شوقمان به خاموشی گرایید و غنچه های لبخندمان پژمرد.باور نمی کردیم که باغمان در بهار بی گل بماند. اینک به یاد عطرافشانی های تو، نفس های زندگی بر باغ جوان ما می وزد و ما، می دانیم که سپیده فردا از آن ماست...