مردم ایران در قیام 15 خرداد نشان دادند که اگر در کربلا بودند حتما از شهدای کربلا بودند نه از آنانی که شبانه امامشان را رها کردند

وقتی دژخیمان رژیم ستم شاهی در سحرگاه ۱۵ خرداد سال ۴۲ شمسی به خانه حضرت امام خمینی (ره) یورش بردند و ایشان را دستگیر کردند هنوز چند ساعتی از این حادثه نگذشته بود که خیابانهای قم پر شد از مردمانی انقلابی و مسلمان که به قصد اعتراض امده بودند بیرون
این صحنه همان روز در تهران و چند شهر دیگر هم نیز تکرار شد به همین جرم بود که دژخیمان نظام ستم شاهی قلب صدها نفر از این مردم بی گناه را نشانه رفتند و آنان را به خاک و خون کشیدند
مردم با اعتراض به این کار (دستگیری امام) با جرات و ایمان تمام به خیابانها آمدند و از نایب امام زمانشان به خوبی دفاع کردند و با استکبار زمانشان مبارزه کردند و با خونشان نشان دادند که اگر در کربلا بودند حتما از شهدای کربلا بودند نه از آنانی که شبانه امامشان را رها کردند.