سوپ ماده غذایی است که سر سفره افطار بیشتر ما یافت می شود .افراد با روزه داری در ساعت‌های طولانی، انرژی زیادی را از دست می‌دهند و گاه هنگام باز کردن روزه برخی روزه‌داران در خوردن افراط می کنند و دچار سوء هاضمه می شوند.
ماه رمضان همان طور که برای همه بزرگ ترها، فرصت استثنایی و طلایی است که تمام جوانب زندگی آن ها را تحت الشعاع قرار می دهد و زمینه هایی را برای تغییرات بزرگ در زندگی شان ایجاد می کند، همواره برای کوچک ترها هم حال و هوای ویژه ای دارد، چه روزه بگیرند چه نگیرند. این یک ماه طلایی، فرصت بسیار خوبی است که علاوه بر این که برای خودمان تصمیمات بزرگی می گیریم، زمینه را برای فرزندان و کوچک ترهای خانواده نیز ایجاد کنیم تا همراه با تغییرات ما آن ها هم سهمی از تصمیمات و فرصت های خوب داشته باشند.
زمان زیادی بود که عاطفه را می شناختم. همیشه مانتو ی کوتاه، شال باز و قد بلندش جلب توجه می کرد. آدم آرام و مهربانی به نظر می رسید. خیلی با محبت و خوش صحبت بود.با هم همسایه بودیم. هر وقت از کوچه رد می شد و همدیگر را می دیدیم احوال پرسی گرمی می کرد. کم کم باب دوستی را با هم باز کردیم.
شهید محمد رضا بهشتی فرزند حماسه و اخلاص، دست پرورده خانواده ای متدین و
مذهبی بود. تولد و زیست یک شهید در خانه و خانواده ای، نشان از شرافت و
فضیلت اهالی آن دارد. 20 سال مداوم حضور فردی که عاقبت می خواهد به نقطه
کمال هستی عروج کند و بر سفره ارتزاق عندالرب بنشیند، در و دیوار آن مکان
را دارالشفا می کند. وقتی امام (ره) که در صاحب ملکوت به دنیا آمد و از
دنیا رفت می فرمایند از شهدا که نمی شود چیزی گفت، ماچه بگوییم در شان شهید
بهشتی؟ عشق به امام (ره) وجه مشترک همه شهدا بود. به امام عشق می ورزید.
در صدد بود با ارائه اخلاق و رفتار شایسته خود را در زمره پیروان خالص امام
قرار دهد. شهید محمد رضا بهشتی، انسان دلسوز و نیکوکاری بود و سرانجام در
حین پاسداری از دستاوردهای انقلاب در مسیرجاده ایرانشهر-چابهار به فیض
شهادت نائل شد.
فرازی از وصیت نامه شهید
«از مال دنیا چیزی ندارم که برای آن صحبت کنم به جز مقداری خون ناقابل که
آن را هم در راه خدا و رسولش، انفاق می کنم. امیدوارم که مورد قبول او و
رسولش قرار گیرد. شهادت نعمتی بی کران است که انسان می تواند با ثروت ایمان
آن را بخرد. پدر و مادر عزیز از خط و اهداف مقدس اسلامی غافل نشوید و هرگز
امام و انقلاب را تنها نگذارید».
عده ای فکر می کنند برای سفر باید پول زیادی خرج کرد و تا جایی که می توان از خانه دور شد. غافل از این که در همین ایران خودمان و شاید همین بغل گوشمان، مکان های دیدنی و عجیبی داریم که حتی اسمشان را هم نشنیده ایم. مکان های گردشگری که هر کدام به دلیلی معروف شده اند. یا به خاطر زیبایی رویایی شان، یا به دلیل افسانه هایی که درباره شان ساخته شده است و یا به دلیل دسترسی سختشان. در این پرونده سعی کرده ایم به طور خیلی خلاصه چند مکان دیدنی را که هر یک به دلیلی مشهور شده است معرفی کنیم. بیشتر این نقاط که ساخته دست بشر نیست و به صورت طبیعی و بدون عوامل انسانی معروف شده؛ و در آن ها خبری از بازار و پاساژ هم نیست اما حس زیبایی شناسی و ماجراجویی شما با سفر به آن ها حسابی اغنا می شود.
«پدر یتیمان» لقبی بود که امیرالمومنین (ع) به آن مفتخر بود و من هم دوست داشتم تا در راستای آنچه مولایمان فرمان داده است گام بردارم. نوازش کودک یتیم که اجر عظیم دنیوی و اخروی دارد انگیزه ای شد تا به فکر راه اندازی مرکزی شوم و با جمع آوری کودکان بی سرپرست، محیطی برایشان ایجاد کنم تا دلسرد از زندگی نشوند و تلخی های گذشته را فراموش و برای آینده شان تلاش کنند.
ما سه چهارم از اصالت وجودی مان را به خاطر شبیه شدن به دیگران از دست می دهیم «آرتور اسکوفنور». حالا مهم نیست که نویسنده این جمله را می شناسیم یا نه، و اصلا این سه چهارم از اصالت وجودی که از دست می دهیم را به چه قیمتی از دست می دهیم! مهم این است که این جمله به نظر باکلاس و شیک می رسد و به اصطلاح لایک خورش بالاست و برای به اشتراک گذاشتنش نباید وقت را از دست دهیم!
اگر خرمشهر آزاد شد ،
اگر ایران به اشغال بعثی ها درنیامد و اگر امروز ما ، هنوز هستیم و نفس می
کشیم و زندگی را تجربه می کنیم ، مدیون مردان و زنانی هستیم که در سخت
ترین سال های این سرزمین ، جنگیدند ، به اسارت رفتند ، زخم خوردند و کشته
شدند.
