این روزها شاهد تغییراتی در سبک زندگی مردم هستیم از افزایش میانگین سن ازدواج در دختران و پسران گرفته تا تحصیل و اشتغال زنان و حضور آنان در صحنه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و غیره؛ اما آنچه در این میان به چشم می خورد ازدواج هایی زودهنگامی می باشد که مانع از تحصیل افراد به ویژه دختران شده است.
در گذشته هایی نه چندان دور دختران دوشادوش اعضای خانواده در کارهای خانه، دامپروری و کشاورزی فعالیت می کردند و در غیاب درس و مدرسه و تقسیم کار پیچیده ی امروز، نیروی کار خانواده خود به حساب می آمدند بگونه ای که معمولا پس از سن بلوغ خواستگارانی داشتند و باید در آن سن پایین خود را آماده شوهرداری و بچه داری نیز می کردند.
هر چند از آن زمان ها گذشته است اما متاسفانه در بعضی از استان های کشور همچون سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خراسان شمالی و بخشی از خوزستان همواره خانواده هایی وجود دارند که دختران خود را در همان سن پایین به ازدواج با مردی در می آورند که ممکن است اصلا رضایت دختر هم مطرح نباشد .
از اینرو باید گفت که ازدواج زود هنگام به خصوص برای دختران، اثرات ناگوار بر روحیه آنها و پیامدهای منفی فراوانی بر خانواده‌ها و جامعه دارد که بعضا هیچ‌گاه رفع نمی ‌گردد چرا که این گونه ازدواج ها علاوه بر اینکه طعم خوش دوران کودکی ونوجوانی را از آنان می گیرد بلکه مانع تداوم تحصیل شان هم می ‌گردد. دخترانی که با زناشویی زودتر از موقع و بارداری نا به‌هنگام، از رشد جسمی، روحی و فکری باز می ‌مانند و دچار عوارض روحی، روانی و جسمی می ‌گردند.